Een geschiedenis van snoepgoed
Ons snoep heeft een verleden, een geschiedenis… Ontdek haar! Tot op de dag van vandaag worden ze op ambachtelijke wijze gemaakt. De Bonbons de Grand-Mère bezitten het geheim van snoep, om onbeperkt van te proeven.
Het oudste snoepje ter wereld
Vroeger was suiker alleen in heel kleine hoeveelheden beschikbaar. Een snoepje was toen een luxe product wat alleen werd gegeten door koningen, edelen en hun gasten.
Maar hoe is snoep ontstaan? Op een dag rolde een kok met veel verbeelding wat zaden, pijnboompitten, amandelen, kaneel en gember door de suiker. Uit zijn creatieve recept is de voorvader van het snoep ontstaan. Toen nog onder de naam « kamerkruiden », werd dit suikergoed uit vroeger tijden uitgedeeld aan de genodigden, die het na het eten in hun kamer gingen proeven.
« De suiker, die men Indisch zout noemde, bleef niet onopgemerkt door de koks van die tijd. Men kocht het van de volkeren uit het Midden-Oosten die het tegen een hoge prijs verkochten. Ook bewaarde men het voor de apotheek en werd het zelden in de keuken gebruikt.» door Jeanne Bourin. .
De ambachtelijke bereiding
Met respect voor de kunst bereidt Bonbons de Grand-Mère hun kandijsnoep op ambachtelijke wijze. Zodoende behoud dit ouderwetse suikergoed de typische smaak van vroeger.
De suiker voor de kandij wordt op een open vuur gekookt in koperen ketels. Door regelmatig mengen worden de glucose en het water opgenomen in de loop van de ambachtelijke bereiding. De plakken snoep beginnen vorm te krijgen… Hierna worden ze op smaak gebracht, waarna ons suikergoed wordt ingedikt in 30 onvergelijkelijke smaken. De suikermassa wordt met de hand bewerkt om grote gekleurde plakken te krijgen, die uiteindelijk stuk worden geslagen in heerlijk smakende kandijsnoep